passend onderwijs

Time-out

time-out’s Avonds om half tien komt er een mail van de teamleider. “Helaas ging het vandaag wederom volkomen mis en is mijn handelingsverlegenheid alleen maar gegroeid. De leerlingen (ook degenen die niet direct persoonlijk betrokken zijn) geven aan dat zij de situatie onhoudbaar vinden, dat uw dochter voor het grootste deel zelf de problemen veroorzaakt en dat ondanks alle interventies en inspanningen hier een eind aan moet komen.” Slik. Hoezo is het aan de leerlingen om te beoordelen dat de … lees verder

Huilen met de pet op

oepsieWe zijn eruit. Wow wat ben ik blij en opgelucht. Weliswaar met de dreigende toevoeging dat ze maar één kans krijgt, maar we zijn eruit, ze mag blijven. Volgend jaar gaat ze naar 2TL in plaats van de HAVO/VWO brugklas waar ze nu in zit. Als we ons meisje vertellen dat ze naar de klas mag met de meiden die voor haar opkomen is ze dolblij. Ze weet helemaal niet dat ze eigenlijk van school moest, en dat houden … lees verder

Wending

wending‘Waarom zou je dat willen? Ze gaat gemakkelijk over, staat ruim HAVO!’, de teamleider valt nog net niet van zijn stoel als ik voorstel om mijn oudste over te plaatsen naar TL/HAVO volgend jaar. Ik daarentegen ben allang blij dat we weer on speaking terms zijn. We hebben het nu over naar welke andere klás ze zal gaan, in plaats van naar welke andere school. Ik krijg een vette knipoog van onze ouderbegeleider die met zijn mediation-achtergrond dit gesprek … lees verder

Lange weg

lange weg 2In het weekend dat volgt stolt de tijd. Er staat een koepel over ons huis die ons afschermt van de boze buitenwereld. Als ik boodschappen doe voelt het alsof ik neerdaal uit een torenkamer. Schichtig loop ik door de supermarkt. Wonderlijke gedachten bevangen me: Kent iemand mij? Mijn dochter? Weten ze wat er aan de hand is? Dat wij dat gezin zijn waarvan de dochter een gevaar voor de klas is? Die afgevoerd moet worden? Ik graai het hoogstnodige bij … lees verder

Verschillen

verbindenEr komt niks uit mijn handen. De mist in mijn hoofd verhindert elke heldere gedachte. Alles in mijn lijf doet zeer. Tegen half twee groeit de onrust. Straks komt mijn dochter thuis en heb ik nóg niks gedaan. Ik moet haar toch helpen! Wat ben ik anders voor moeder? Het gesprek met de rector staat woord voor woord in mijn geheugen gegrift maar ik begrijp er nog steeds geen jota van. Als het puntje bij het paaltje komt hebben … lees verder